Books by Herman Heijermans

De verhalenbundel 'Droompaardjes en andere Falklandjes' (1934) bevat een dertigtal kleine verhalen over het dagelijks volksleven, geschreven door Herman Heijermans. Op ironische toon weet Heijermans zowel lichtvoetig de maatschappelijke misstanden van zijn tijd te signaleren als de alledaagsheid uit het leven te typeren, immer met gebruik van milde humor.De Nederlander Herman Heijermans (1864 – 1924) heeft een aantal romans op zijn naam staan maar schreef vooral korte verhalen en toneel. Hij schreef onder een aantal pseudoniemen, waaronder Samuel Falkland en Koos Habbema. Heijermans begon als toneelrecensent bij De Telegraaf. De kritieken die hij daarvoor schreef waren erg fel zodat hij al snel veel vijanden maakte. Daarna begon hij zelf ook zelf toneelstukken te schrijven, die zeer sociaal betrokken waren. Bekende voorbeelden hiervan zijn Ghetto (1898) en Op hoop van zegen (1900). Heijermans was ook in de socialistische beweging zeer actief en lid van de SDAP.

Deugd houdt de samenleving bij elkaar... maar ondeugd verenigt mensen.Twee jaar na zijn dood verscheen van Herman Heijermans de onvoltooide roman ‘Duczika’. Duczika woont samen met haar moeder, zus en nicht in een achterbuurt van Berlijn. Armoede is hun lot en het leven is hard, behalve als de altijd vrolijke Erich op bezoek komt. Erich neemt zich voor Duczika een ander en beter leven te bieden. Daarvoor zou zijn rijke oom Friedrich moeten sterven. Maar als de plannen een onverwachte, misdaadroman-achtige wending nemen, blijkt een wereldstad aan de vooravond van WO I geen zachtaardige plek te zijn voor verliefde jonge mensen. 50% drama, 50% aanklacht, 100% meeslepend. De Nederlander Herman Heijermans (1864 – 1924) heeft een aantal romans op zijn naam staan maar schreef vooral korte verhalen en toneel. Hij schreef onder een aantal pseudoniemen, waaronder Samuel Falkland en Koos Habbema. Heijermans begon als toneelrecensent bij De Telegraaf. De kritieken die hij daarvoor schreef waren erg fel zodat hij al snel veel vijanden maakte. Daarna begon hij zelf ook zelf toneelstukken te schrijven, die zeer sociaal betrokken waren. Bekende voorbeelden hiervan zijn Ghetto (1898) en Op hoop van zegen (1900). Heijermans was ook in de socialistische beweging zeer actief en lid van de SDAP.

Een verhaal voor grote kinderen.Koert, een teer kereltje met een horrelvoet (ook wel klompvoet genoemd), moet veel van zijn tijd in bed doorbrengen. Hij ontvlucht de harde werkelijkheid (een handicap, het armoedige arbeidersleven) in dromen en fantasieën. Herman Heijermans leverde met ‘Droomkoninkje’ een belangrijke bijdrage aan de literatuur over kinderen. Hij noteert de gedragingen en reacties van een vroegrijp jongetje met liefde, mededogen en humor. Het gevoel voor rechtvaardigheid van de auteur weerspiegelt zich in de ellende die het gezin treft: een wrede huisbaas, ontslag, onterechte beschuldigingen van diefstal, afgerond met een dramatisch ongeval. Een warm boek over een koude samenleving.Voor de lezers van Theo Thijssen.De Nederlander Herman Heijermans (1864 – 1924) heeft een aantal romans op zijn naam staan maar schreef vooral korte verhalen en toneel. Hij schreef onder een aantal pseudoniemen, waaronder Samuel Falkland en Koos Habbema. Heijermans begon als toneelrecensent bij De Telegraaf. De kritieken die hij daarvoor schreef waren erg fel zodat hij al snel veel vijanden maakte. Daarna begon hij zelf ook zelf toneelstukken te schrijven, die zeer sociaal betrokken waren. Bekende voorbeelden hiervan zijn Ghetto (1898) en Op hoop van zegen (1900). Heijermans was ook in de socialistische beweging zeer actief en lid van de SDAP.

Een nieuw verhaal voor grote kinderen.Leentje is een meisje van zeven jaar. Ze heeft goudblonde haren en een vrolijk gezicht. In haar familie wordt ze meestal ‘Schandaal’ genoemd. Leentje pareert de tegenslagen van het leven altijd met een glimlach, en dat is nodig, anno 1920 in Philipsdorp (Eindhoven). Ernstige werkloosheid dwingt de mensen naar de mijnen. Armoede en ziekte kunnen elk ogenblik toeslaan. De heerlijke oude taal vormt een knus verweer tegen de harde realiteit die Heijermans hier beschrijft. ‘Vuurvlindertje’ is een vervolg op ‘Droomkoninkje’; de gebeurtenissen volgen elkaar chronologisch op, maar ‘Vuurvlindertje’ is ook apart te lezen. De Nederlander Herman Heijermans (1864 – 1924) heeft een aantal romans op zijn naam staan maar schreef vooral korte verhalen en toneel. Hij schreef onder een aantal pseudoniemen, waaronder Samuel Falkland en Koos Habbema. Heijermans begon als toneelrecensent bij De Telegraaf. De kritieken die hij daarvoor schreef waren erg fel zodat hij al snel veel vijanden maakte. Daarna begon hij zelf ook zelf toneelstukken te schrijven, die zeer sociaal betrokken waren. Bekende voorbeelden hiervan zijn Ghetto (1898) en Op hoop van zegen (1900). Heijermans was ook in de socialistische beweging zeer actief en lid van de SDAP.

Het internationaal geroemde toneelstukHet bestaan van vissersvrouw Kniertje is hard. Ze heeft haar man en twee zonen moeten afgeven aan de zee. Toch overtuigt ze haar twee jongste zonen om aan te monsteren op de Hoop van Zegen. Wat ze niet weet, is dat het schip in zeer slechte staat is. Het toneelstuk ‘Op hoop van zegen’ is de geschiedenis van een vissersgemeenschap die clasht met het 19de-eeuwse kapitalisme. Het ensceneert een verbitterd gevecht tussen sociale klassen en schetst ook hoe mensen hun eigen vooruitgang saboteren. Heijermans had zich goed gedocumenteerd over de misstanden in de zeevisserij voordat hij het stuk schreef, en hij wilde ermee een wet forceren tegen de gewetenloze reders die drijvende doodskisten het water opstuurden. In 1909 gebeurde dat ook: toen werd de Schepenwet aangenomen, die controle op de veiligheid van alle uitgaande schepen voorschreef. Het toneelstuk verwierf internationale beroemdheid. Herman Heijermans (1864-1924) was een heel productief Nederlands toneelschrijver; zijn verzamelde werk beslaat drie dikke boekdelen. Zijn onverwoestbare klassieker is ‘Op hoop van zegen’. Hij was ook actief als toneelrecensent en als directeur van Theater Carré. Onder het pseudoniem Samuel Falkland schreef hij columns, de zogenaamde ‘Falklandjes’.

Het decor van Diamantstad (1904) is een Amsterdamse getto die bewoond wordt door een Joods-orthodoxe gemeenschap van sjacheraars en voddenkoopmannen. Hier ziet de hoofdpersoon Eleazar tot zijn grote vreugde hoe de arbeiders zich verheffen door te staken. Van een vrome jood ontwikkelt Eleazar zich in de loop van het verhaal tot een ongelovige socialist met een bijzondere interesse voor Spinoza. -

Displaying his characteristic disdain for bourgeois hypocrisy, in "The Good Hope" Heijermans takes up the cause of exploited fisherman. Set in Whitby, this fresh adaptation by Lee Hall aims to breathe new life into a European classic.