Books by Marcellus Emants

Twee mensen die van elkaar houden maken elkaar heel ongelukkig. Christiaan Duyts is dolverliefd op Mina Boswijk en treedt met haar in het huwelijk. Wat hij niet weet is dat Mina een labiele persoonlijkheid is. Al probeert ze nog zo hard, ze is niet tegen de verantwoordelijkheid van een huwelijk opgewassen. Een vriend raadt Christiaan aan om Mina zwanger te maken: een kind zal haar focus en richting geven. Op dat moment kan niets de komende tragedie meer tegenhouden. Marcellus Emants was de negentiende-eeuwse schrijver die zijn tijdgenoten verblufte met het pijnlijke inzicht dat normaliteit en abnormaliteit veel vlottender zijn dan men voor mogelijk hield (of wenste te houden). ‘Liefdeleven’ is daarvan een uitstekend voorbeeld.Marcellus Emants (1848-1923) was een Nederlandse schrijver. Zijn bekendste roman, "Een nagelaten bekentenis", is sinds verschijning in 1894 doorlopend in druk geweest en werd in alle grote Europese talen vertaald. Hij kon het goed vinden met de Tachtigers, maar maakte bezwaar tegen hun bloemrijke stijl van schrijven: zelf hield hij het liever sober en realistisch. Hij was een naturalist, met veel oog voor sprekende details en de donkere kanten van het leven.

1888 was het jaar waarin Nederland de naturalistische roman ontdekte. In één en hetzelfde jaar verschenen "Een liefde" van Lodewijk Van Deyssel, "Eline Vere" van Louis Couperus en "Juffrouw Lina" van Marcellus Emants. Van die drie is "Een liefde" zomaar een titel in de literatuuroverzichten, "Eline Vere" een ever-seller en "Juffrouw Lina" de grote onbekende. Niettemin kan deze psychologische studie van een vrouw (met een dramatisch slot) zich heel goed meten met Couperus’ klassieker. Lina is veertig jaar oud en werkt op de kaasboerderij van de familie Plat, ergens aan de rand van een grote stad. Een discrete figuur, maar sommigen vermoeden dat er iets gebeurd is in haar verleden. Dan, tijdens een huwelijksfeest, komt Lina’s dochter Maria naar de boerderij. Niemand heeft haar ooit gezien, of ooit van haar gehoord. Niemand wist zelfs dat de "juffrouw" getrouwd is geweest – of niet? Als de waarheid boven water komt, staat juffrouw Lina opeens met haar rug tegen de muur.

Weduwnaar Henri Ravens wordt verliefd op de twintig jaar jongere weduwe Irma den Exter. Irma is schrijfster en heeft zelfs enig succes. Toch ziet Henri algauw haar andere kant: ze heeft iets oppervlakkig, niet-kunstzinnigs. In feite is Irma "afschuwelijk vulgair, een grofgevoelende pleziermeid achter het mom van een fijnbesnaarde dame". Toch kan Henri haar niet loslaten. Dat hij net vijftig geworden is, zal daar wel iets mee te maken hebben. Wat Marcellus Emants hier beschrijft is een 19de-eeuwse midlifecrisis, even treurig als komisch. "Vijftig" verscheen in 1899 en werd pas 75 jaar later herontdekt.

Het leven heeft geen zin. Onze instincten bedriegen ons. Er is veel meer ongeluk dan geluk op aarde. Het beste is niet geboren te zijn. Wie geen zin heeft om deze overtuigingen vertaald te zien in onderkoelde romans, houdt zich beter ver van het werk van Marcellus Emants. In "Op zee" gaat de schrijver Satis aan boord van een boot met bestemming De Oost. Hij is een rijke edelman die niet voor zijn werk reist, maar louter om zijn leven te overdenken. En wat hij overdenkt is somber: een eenzame jeugd, een vreselijke studietijd in Leiden, een moeilijk bestaan als auteur, een huwelijk als een som van misverstanden. Zijn vrouw is overleden en Satis staat er weer alleen voor. Ook zijn schrijverschap is geen bron van trots meer. Satis zit gevangen tussen onrust en verveling, tussen Boeddhistische onthechting en gitzwart pessimisme. En de lezer krijgt een gelegenheid om zijn geest scherp te slijpen aan de grote levensvragen. Door de beperkte omvang is deze roman een uitstekende introductie tot Emants’ werk en overtuigingen.

Hendrik Verheulen leert bij zijn tante haar gezelschapsdame Maggie kennen. Ze worden verliefd op elkaar en trouwen. Maar al gauw blijkt dat hun verwachtingen uit elkaar lopen. Maggie wil een sterke, dominante en vooral uitzonderlijke echtgenoot. Hendrik, die vroeger dominee was, is niets van dat alles. Voor hem is Maggie zelfs zijn eerste vrouw. Kan hij zich aanpassen aan het waanbeeld dat zij van hem heeft?"Waan" is een onbekende parel in het oeuvre van Marcellus Emants. Deze korte roman behandelt de verliefdheid en de eerste huwelijksperiode van een man en zijn twintig jaar jongere echtgenote. Hoewel geïnspireerd door Emants’ derde huwelijk en geschreven voordat Emants dat huwelijk afsloot, is de roman pessimistisch van toon. Opvallend is dat Emants zich hier laat beïnvloeden door de Tachtigers en zich tot enkele meer bloemrijke, poëtische passages laat verleiden. Een ontdekking. Marcellus Emants (1848-1923) was een Nederlandse schrijver. Zijn bekendste roman, "Een nagelaten bekentenis", is sinds verschijning in 1894 doorlopend in druk geweest en werd in alle grote Europese talen vertaald. Hij kon het goed vinden met de Tachtigers, maar maakte bezwaar tegen hun bloemrijke stijl van schrijven: zelf hield hij het liever sober en realistisch. Hij was een naturalist, met veel oog voor sprekende details en de donkere kanten van het leven.

Theodoor van Onderwaarden heeft net zijn studie afgerond. Zijn oom raadt hem aan om, alvorens aan de slag te gaan als advocaat, een tijdlang "de wijde wereld" te verkennen. Theodoor moet een man worden. Hij begint een relatie met de demi-mondaine Tonia. Maar als hij de flirt zelf steeds serieuzer neemt en zich voorneemt om met Tonia te trouwen, komt zijn omgeving in opstand. Emants werkte meer dan 3 jaar aan deze, zijn dikste roman, met de ondertitel "De maatschappelijke inwijding van een pas afgestudeerd jurist in Den Haag rond 1900". Met veel levendige dialogen schetst Emants een maatschappelijk milieu dat zich onherroepelijk sluit als één van hen een onaanvaardbare faux-pas begaat. En in zijn beschrijving van de relatie tussen Theodoor en Tonia, met alle uitdagingen en jaloezie, benadert Emants de subtiliteit van Marcel Prousts "Een liefde van Swann". Marcellus Emants (1848-1923) was een Nederlandse schrijver. Zijn bekendste roman, "Een nagelaten bekentenis", is sinds verschijning in 1894 doorlopend in druk geweest en werd in alle grote Europese talen vertaald. Hij kon het goed vinden met de Tachtigers, maar maakte bezwaar tegen hun bloemrijke stijl van schrijven: zelf hield hij het liever sober en realistisch. Hij was een naturalist, met veel oog voor sprekende details en de donkere kanten van het leven.

In 1876 verbleef Marcellus Emants geruime tijd in Monaco, waar toen net het Casino Monte Carlo geopend was. Twee jaar later publiceerde Emants "Monaco", zijn debuut in de literatuur. Het gaat om een bundel met 3 onderling verbonden novellen. Uit alles blijkt dat Emants zich niet had laten verblinden door de glamour van het Monte Carlo. Zijn hoofdpersonen zijn soms straatarm, dan weer wandelen ze met een vermogen het casino in – maar het einde is altijd hetzelfde. Emants beschrijft hen als gemankeerde helden, mensen die hun talenten verkeerd aanwenden. Met geraffineerd psychologisch inzicht beschrijft hij zijn antihelden als zwakkelingen op zoek naar macht, naar de kortste weg naar het succes. Ironie van de geschiedenis: dit boek over het verliezen van geld was ook het boek waarmee Emants het minste geld verdiende. Toch was het een veelbelovend begin van een indrukwekkende literaire carrière.Marcellus Emants (1848-1923) was een Nederlandse schrijver. Zijn bekendste roman, "Een nagelaten bekentenis", is sinds verschijning in 1894 doorlopend in druk geweest en werd in alle grote Europese talen vertaald. Hij kon het goed vinden met de Tachtigers, maar maakte bezwaar tegen hun bloemrijke stijl van schrijven: zelf hield hij het liever sober en realistisch. Hij was een naturalist, met veel oog voor sprekende details en de donkere kanten van het leven.

In het najaar van 1885 vertrekt Marcellus Emants naar Spanje om er uiteindelijk meer dan een halfjaar rond te reizen. In Uit Spanje zijn de vermakelijke notities die hij tijdens deze reis maken gebundeld. Emants' observaties zijn ongeromantiseerd, onbevangen en vaak grappig. Hij neemt de lezer mee naar hanen- en stierengevechten, leert het zigeunerleven in Granada kennen en bezoekt Spaanse boeren en edelen - allemaal door de ogen van de negentiende-eeuwse geleerde Haagse burgerman die Emants was.-

Lilith is een episch gedicht van Marcellus Emants over Adam, de eerste mens, die verliefd wordt op zijn moeder Lilith. Het werd vaak in één band uitgebracht met Emants’ andere epische gedich Godenschemering, omdat het overeenkomt qua thematiek en stijl. Marcellus Emants (1848-1923) was een Nederlandse schrijver die vooral bekend is van zijn roman Een nagelaten bekentenis. Aanvankelijk trad hij in de voetsporen van zijn vader door rechten te studeren, maar na het overlijden van zijn vader legde Emants zich toe op de kunsten. Hij maakte bovendien vele reizen naar voornamelijk de Alpen en schreef daar reisverhalen over. Zijn stijl is in de traditie van de Franse naturalisten, en hoewel hij zelf niet actief betrokken was bij de Tachtigers wordt zijn werk vaak tot die stroming gerekend.

Godenschemering is een lang episch gedicht waarvoor Marcellus Emants zich gebaseerd heeft op de Noorse mythologie. Het werk is filosofisch en spiritueel van aard, en Emants' visie op het leven in het algemeen en op kunst in het bijzonder komen er helder in tot uitdrukking: de hoofdpersoon Loki, die staat voor de ratio, ondervind aan den lijve dat niet het rationele, maar drift, wellust en instinct de drijveren zijn van het menselijk bestaan. Godenschemering was tijdens Emants' leven zijn populairste en meest herdrukte werk, en hij omschreef het zelf ook als 'zijn liefste boek'.-

De drie gebundelde novellen in deze uitgave behoren tot de eerste uitingen van het naturalisme in de Nederlandstalige literatuur. Elk van de verhalen handelt over een liefde: in 'Een avontuur' die tussen een rijke jongeman en de dochter van een hoteleigenaar; in 'Najaarsstormen' die tussen een kunstschilder en een ongelukkig getrouwde rouw; en in 'Fanny' schetst Emants een portret van een jonge vrouw met een onmogelijke verliefdheid voor de vriend van haar man. In de inleiding bij deze verhalen noemt Emants zichzelf nadrukkelijk een naturalist, maar toch blijft hij stilistisch gezien veel soberder dan de stroming van de Tachtigers die zichzelf expliciet tot het naturalisme rekenen. Hierdoor zijn de verhalen en novellen van Marcellus Emants ook nu nog goed leesbaar. -

In bergachtige gebieden voelde Marcellus Emants zich altijd meer thuis dan op het vlakke land van Nederland. En dus maakte hij vele reizen, waarvan hij gedetailleerd verslag deed. Het verslag van de tocht die hij in 1875 door Zweden maakte werd in eerste instantie gepubliceerd in het tijdschrift De Banier voor het in boekvorm verscheen. Op reis door Zweden bevat gedetailleerde informatie over Zweden en de omgeving, verhalende passages over de gebeurtenissen tijdens Emants reizen, maar bovenal geeft het een inkijk in de binnenwereld van Marcellus Emants en de ietwat pessimistische filosofie die hij erop nahield.Marcellus Emants (1848-1923) was een Nederlandse schrijver die vooral bekend is van zijn roman Een nagelaten bekentenis. Aanvankelijk trad hij in de voetsporen van zijn vader door rechten te studeren, maar na het overlijden van zijn vader legde Emants zich toe op de kunsten. Hij maakte bovendien vele reizen naar voornamelijk de Alpen en schreef daar reisverhalen over. Zijn stijl is in de traditie van de Franse naturalisten, en hoewel hij zelf niet actief betrokken was bij de Tachtigers wordt zijn werk vaak tot die stroming gerekend.

Marcellus Emants was een van de eerste Nederlandse schrijvers die zich bezighield met het schrijven van reisverhalen. Langs den Nijl is daar een voorbeeld van. Het beschrijft de reis door Egypte die Emants maakte in 1880. Het einddoel van de reis is het tempelcomplex Aboe Simbel, en onderweg passeren allerlei Egyptische pleisterplaatsen de revu.-

Niemand weet dat hij zijn vrouw heeft vermoord, maar toch heeft Willem Termeer de behoefte zijn daad te bekennen – en wel aan de lezer of luisteraar van Een nagelaten bekentenis. Al in zin één vertelt de rentenier over zijn afschuwelijke daad en het beklemmende geheim waarmee hij leeft. Maar spijt heeft hij niet; Termeer ziet zichzelf als een product van een moeilijke jeugd en wijst allerlei redenen aan die hem tot zijn daad hebben gebracht. Op die manier krijgt het boek de vorm van een autobiografie, waarin de lezer steeds meer mee wordt genomen in het vraagstuk of je zelf verantwoordelijk bent voor je karakterfouten. Een nagelaten bekentenis wordt beschouwd als Marcellus Emants’ belangrijkste werk. Marcellus Emants (1848-1923) was een Nederlandse schrijver die vooral bekend is van zijn roman Een nagelaten bekentenis. Aanvankelijk trad hij in de voetsporen van zijn vader door rechten te studeren, maar na het overlijden van zijn vader legde Emants zich toe op de kunsten. Hij maakte bovendien vele reizen naar voornamelijk de Alpen en schreef daar reisverhalen over. Zijn stijl is in de traditie van de Franse naturalisten, en hoewel hij zelf niet actief betrokken was bij de Tachtigers wordt zijn werk vaak tot die stroming gerekend.