Books in the PRL kryminalnie series

Ciało młodej służącej zostaje odnalezione w makabrycznych okolicznościach. Zabójca godził dziewczynę nożem w kark. Służąca o nieprzeciętnej urodzie leży martwa, a wszyscy wokół zastanawiają się, kto mógł dopuścić się tak brutalnego czynu? Sprawą zajmuje się komisarz Barliet i jego podwładny Leclerc. Czy uda im się rozwiązać tajemnicę śmierci pięknej Angélique?Jerzy Siewierski (1932-2000) – polski pisarz, scenarzysta filmowy, wolnomularz. Był absolwentem historii na Uniwersytecie Warszawskim. Jako student współtworzył pismo „Współczesność". Pełnił funkcję redaktora i krytyka literackiego w dwutygodniku „Nowe Książki". Zasłynął jako autor powieści kryminalnych, fantastyczno-naukowych oraz opracowań popularnonaukowych na temat wolnomularstwa i ezoteryki. Tworzył także pod pseudonimem jako George Quiryn.

Na dancingu w nadmorskim kurorcie pojawia się atrakcyjna blondynka. W tym samym miejscu odpoczywa sześciu funkcjonariuszy milicji. Kobieta zwraca ich uwagę, robią zakład o to, skąd pochodzi i jaki jest prawdziwy kolor jej włosów. Odpowiedzi na nurtujące pytania udaje się zdobyć na gruncie prywatnym. Wieczór kończy się alkoholową ucztą. Jak się później okazuje - to był ostatni raz, kiedy kobietę widziano żywą. Nad brzegiem Bałtyku odnajdują się jej rzeczy, ale nie ma śladu ciała. Może porwał ją sztorm, a może ktoś dopuścił się na niej przestępstwa?Jerzy Edigey - właściwie Jerzy Waldemar Korycki (1913-1983), prawnik, pisarz, jeden z czołowych twórców tzw. polskiej powieści milicyjnej. Przed wojną związany z ruchem narodowym, współpracownik dziennika "ABC". Jeden z pierwszych więźniów Berezy Kartuskiej. Po wojnie z przyczyn politycznych skreślony z listy adwokatów. Został zatrudniony jako trener wioślarstwa i osiągał w tej dziedzinie niemałe sukcesy. Opublikował ok. 50 utworów, głównie kryminałów i powieści przygodowo-historycznych dla młodzieży.

Gdy pani Maria Bolecka wracała tego pochmurnego dnia z pracy do mieszkania przy ul. Mokotowskiej, sądziła, że jej największym zmartwieniem będzie opadająca pończocha. Gdy kobieta weszła do bramy, by poprawić garderobę, tuż przed nią na ulicy zatrzymał się samochód. Z auta wysiadł łysiejący mężczyzna w brązowym garniturze. Obok niego pojawił się jegomość w jasnym płaszczu i szarej czapce i zadał pierwszemu potężny cios w głowę, po czym uciekł. Kapitan Janusz Tokarski rozpoczyna śledztwo, bazując na zeznaniach pani Marii. Jerzy Edigey - właściwie Jerzy Waldemar Korycki (1913-1983), prawnik, pisarz, jeden z czołowych twórców tzw. polskiej powieści milicyjnej. Przed wojną związany z ruchem narodowym, współpracownik dziennika "ABC". Jeden z pierwszych więźniów Berezy Kartuskiej. Po wojnie z przyczyn politycznych skreślony z listy adwokatów. Został zatrudniony jako trener wioślarstwa i osiągał w tej dziedzinie niemałe sukcesy. Opublikował ok. 50 utworów, głównie kryminałów i powieści przygodowo-historycznych dla młodzieży.

Grupa znajomych spotyka się przy brydżu. Niewinna rozrywka ma tragiczny finał - jeden z graczy umiera. Wezwana na miejsce Milicja ma ustalić, czy to efekt nieszczęśliwego wypadku czy morderstwo z zimną krwią. W toku śledztwa okazuje się, że każdy uczestnik gry miałby powód, by zabić swojego towarzysza zza stołu. Jerzy Edigey - właściwie Jerzy Waldemar Korycki (1913-1983), prawnik, pisarz, jeden z czołowych twórców tzw. polskiej powieści milicyjnej. Przed wojną związany z ruchem narodowym, współpracownik dziennika "ABC". Jeden z pierwszych więźniów Berezy Kartuskiej. Po wojnie z przyczyn politycznych skreślony z listy adwokatów. Został zatrudniony jako trener wioślarstwa i osiągał w tej dziedzinie niemałe sukcesy. Opublikował ok. 50 utworów, głównie kryminałów i powieści przygodowo-historycznych dla młodzieży.

W Zabiegowie na Śląsku zostają zamordowane cztery osoby - żul, handlarka, badylarz i kolejarz - których z pozoru nic nie łączy. Okazuje się jednak, że nieprzypadkowa jest chronologia zabójstw - trupy padają w kolejności alfabetycznej. Śledczy z Milicji Obywatelskiej próbują wytropić seryjnego mordercę, zanim dopadnie kolejną ofiarę. Do pomocy funkcjonariuszom zostaje oddelegowana młoda milicjantka Barbara Śliwicka. Kobieta szybko odkrywa, że każda z zamordowanych osób skrywała mroczny sekret. Jerzy Edigey - właściwie Jerzy Waldemar Korycki (1913-1983), prawnik, pisarz, jeden z czołowych twórców tzw. polskiej powieści milicyjnej. Przed wojną związany z ruchem narodowym, współpracownik dziennika "ABC". Jeden z pierwszych więźniów Berezy Kartuskiej. Po wojnie z przyczyn politycznych skreślony z listy adwokatów. Został zatrudniony jako trener wioślarstwa i osiągał w tej dziedzinie niemałe sukcesy. Opublikował ok. 50 utworów, głównie kryminałów i powieści przygodowo-historycznych dla młodzieży.

Dla pracowników warszawskiego salonu jubilerskiego to miał być zwykły letni poranek. Jednak mimo usilnego dobijania się do drzwi zakładu nikt im nie otworzył. Wezwana milicja znalazła w środku kilka trupów i ustaliła znikniecie asortymentu o wartości 2 milionów złotych. Do śledztwa przystępuje kapitan Tokarski. Szybko odkrywa, że liczne tropy wzajemnie się wykluczają i rozwiązanie sprawy nie będzie tak proste, jak mogłoby się wydawać. Jerzy Edigey - właściwie Jerzy Waldemar Korycki (1913-1983), prawnik, pisarz, jeden z czołowych twórców tzw. polskiej powieści milicyjnej. Przed wojną związany z ruchem narodowym, współpracownik dziennika "ABC". Jeden z pierwszych więźniów Berezy Kartuskiej. Po wojnie z przyczyn politycznych skreślony z listy adwokatów. Został zatrudniony jako trener wioślarstwa i osiągał w tej dziedzinie niemałe sukcesy. Opublikował ok. 50 utworów, głównie kryminałów i powieści przygodowo-historycznych dla młodzieży.

Na sali sądowej trwają potyczki między oskarżycielem a obrońcą Anny Teresy - kobiety oskarżonej o zabójstwo małej dziewczynki. Ojciec ofiary był związany z oskarżoną, ale zrezygnował z toksycznej relacji z zazdrosną kobietą na rzecz stabilnego związku z nową partnerką. Parze urodziła się urocza córeczka, którą Anna Teresa miała zabić z zemsty. Jedynym świadkiem zdarzenia jest leciwy emeryt, który obserwował zdarzenie z balkonu pobliskiego budynku. Czy zeznania mężczyzny okażą się dostatecznym dowodem winy? Powieść publikowana była w odcinkach w „Kurierze Polskim".Jerzy Edigey - właściwie Jerzy Waldemar Korycki (1913-1983), prawnik, pisarz, jeden z czołowych twórców tzw. polskiej powieści milicyjnej. Przed wojną związany z ruchem narodowym, współpracownik dziennika "ABC". Jeden z pierwszych więźniów Berezy Kartuskiej. Po wojnie z przyczyn politycznych skreślony z listy adwokatów. Został zatrudniony jako trener wioślarstwa i osiągał w tej dziedzinie niemałe sukcesy. Opublikował ok. 50 utworów, głównie kryminałów i powieści przygodowo-historycznych dla młodzieży.

W Warszawie w 1973 roku ginie mały Januszek. Mecenas Mieczysław Ruszyński na zlecenie matki pomaga milicji w odnalezieniu chłopca Januszka. Adwokat to elegancki mężczyzna w okolicach sześćdziesiątki, który w weekendy odreagowuje stres pracy śledczego. Klasyczny przykład polskiej powieści milicyjnej, gdzie precyzyjnie oddano klimat czasu i miejsca.Jerzy Edigey - właściwie Jerzy Waldemar Korycki (1913-1983), prawnik, pisarz, jeden z czołowych twórców tzw. polskiej powieści milicyjnej. Przed wojną związany z ruchem narodowym, współpracownik dziennika "ABC". Jeden z pierwszych więźniów Berezy Kartuskiej. Po wojnie z przyczyn politycznych skreślony z listy adwokatów. Został zatrudniony jako trener wioślarstwa i osiągał w tej dziedzinie niemałe sukcesy. Opublikował ok. 50 utworów, głównie kryminałów i powieści przygodowo-historycznych dla młodzieży.

W pociągu relacji Warszawa-Szczecin dochodzi do rabunku. Pasażerowie z jednego przedziału zostają uśpieni i okradzeni z pieniędzy i kosztowności. Staje się jasne, że sprawcą musi być ktoś z podróżnych lub obsługi pociągu. Zagadkę próbuje rozwiązać młody podporucznik Marian Balerski, który w Milicji Obywatelskiej służy dopiero kilka tygodni. Przesłuchania podejrzanych stanowią okazję do ukazania przekroju społecznego ówczesnej Polski. Jerzy Edigey - właściwie Jerzy Waldemar Korycki (1913-1983), prawnik, pisarz, jeden z czołowych twórców tzw. polskiej powieści milicyjnej. Przed wojną związany z ruchem narodowym, współpracownik dziennika "ABC". Jeden z pierwszych więźniów Berezy Kartuskiej. Po wojnie z przyczyn politycznych skreślony z listy adwokatów. Został zatrudniony jako trener wioślarstwa i osiągał w tej dziedzinie niemałe sukcesy. Opublikował ok. 50 utworów, głównie kryminałów i powieści przygodowo-historycznych dla młodzieży.

Aleksander Waliszewski, dyrektor przedsiębiorstwa handlu zagranicznego, trafia do szpitala z zapaleniem wyrostka robaczkowego. Choć problem zdrowotny jest rutynowy i niegroźny, w skorumpowanym szpitalu pacjent jest traktowany z wyjątkową troską. W końcu trafia pod nóż ordynatora oddziału chirurgii. Zabieg przebiega bez komplikacji i po wybudzeniu z narkozy pacjent czuje się dobrze. Ku zdumieniu lekarzy kilka godzin później Waliszewski umiera. Mimo wyraźnych zakazów, ktoś podał mu szklankę wody, co doprowadziło do krwotoku wewnętrznego. W szpitalu pojawia się młody, czarujący i bezlitośnie inteligentny milicjant, który próbuje rozwikłać zagadkę zbrodni. Jerzy Edigey - właściwie Jerzy Waldemar Korycki (1913-1983), prawnik, pisarz, jeden z czołowych twórców tzw. polskiej powieści milicyjnej. Przed wojną związany z ruchem narodowym, współpracownik dziennika "ABC". Jeden z pierwszych więźniów Berezy Kartuskiej. Po wojnie z przyczyn politycznych skreślony z listy adwokatów. Został zatrudniony jako trener wioślarstwa i osiągał w tej dziedzinie niemałe sukcesy. Opublikował ok. 50 utworów, głównie kryminałów i powieści przygodowo-historycznych dla młodzieży.

Majętne szwedzkie małżeństwo spędza czas w Zakopanem. Pewnego dnia kobieta zostaje odnaleziona martwa. Miejscowy oddział Milicji Obywatelskiej z podpułkownikiem Kaczanowskim na czele wszczyna śledztwo. W kręgu podejrzanych znajdują się mąż denatki, tutejszy cinkciarz, a także atrakcyjny przewodnik tatrzański. Proces dochodzenia do prawdy pozwala na zobrazowanie różnych grup społecznych oraz ukazanie klimatu Zakopanego w czasach PRL-u. Jerzy Edigey - właściwie Jerzy Waldemar Korycki (1913-1983), prawnik, pisarz, jeden z czołowych twórców tzw. polskiej powieści milicyjnej. Przed wojną związany z ruchem narodowym, współpracownik dziennika "ABC". Jeden z pierwszych więźniów Berezy Kartuskiej. Po wojnie z przyczyn politycznych skreślony z listy adwokatów. Został zatrudniony jako trener wioślarstwa i osiągał w tej dziedzinie niemałe sukcesy. Opublikował ok. 50 utworów, głównie kryminałów i powieści przygodowo-historycznych dla młodzieży.

W trakcie tradycyjnej angielskiej herbatki starsza panna Barlove dla zabawy i zabicia czasu stawia kabałę. Szybko jednak okazuje się, że postawiona przepowiednia sprawdza się i... ktoś umiera. Leniwe popołudnie traci swoją niewinną beztroskę. Choć wszystko wskazuje na nieszczęśliwy wypadek, prawda może okazać się mroczniejsza. Jerzy Siewierski (1932-2000) – polski pisarz, scenarzysta filmowy, wolnomularz. Był absolwentem historii na Uniwersytecie Warszawskim. Jako student współtworzył pismo „Współczesność". Pełnił funkcję redaktora i krytyka literackiego w dwutygodniku „Nowe Książki". Zasłynął jako autor powieści kryminalnych, fantastyczno-naukowych oraz opracowań popularnonaukowych na temat wolnomularstwa i ezoteryki. Tworzył także pod pseudonimem jako George Quiryn.

Dziesięcioro świadków i jeden zabójca. Poznajemy zeznania, które łączą się w spójną opowieść o morderstwie. Nic nie jest jasne, perspektywy zmieniają się z każdym wyznaniem. Czy prawdziwy zabójca trafi za kratki? Jerzy Siewierski – twórca jednych z najbardziej rozpoznawalnych powieści milicyjnych tym razem bawi się konwencją kryminału, proponując rozwiązania, które na nowo rozpalają w czytelnikach miłość do rozwiązywania zagadek. Jerzy Siewierski (1932-2000) – polski pisarz, scenarzysta filmowy, wolnomularz. Był absolwentem historii na Uniwersytecie Warszawskim. Jako student współtworzył pismo „Współczesność". Pełnił funkcję redaktora i krytyka literackiego w dwutygodniku „Nowe Książki". Zasłynął jako autor powieści kryminalnych, fantastyczno-naukowych oraz opracowań popularnonaukowych na temat wolnomularstwa i ezoteryki. Tworzył także pod pseudonimem jako George Quiryn.

Powieść autorstwa Barbary Gordon, jednej z najbardziej poczytnych autorek w czasach PRL. Książka jest przykładem "kryminału milicyjnego" - gatunku literatury popularnej, który wykształcił się w tamtym okresie. Publikacja będzie bez wątpienia interesująca dla miłośników nietuzinkowych kierunków literackich. Powieści milicyjne doskonale oddają nastroje czasów PRL, zwłaszcza, że opisywane w nich śledztwa prowadzą zwykle oficerowie milicji. Międzynarodowe Targi przyciągają ludzi z całej Polski. Ośrodek wypoczynkowy „Hermes" nad Jeziorem Kierskim przeżywa więc prawdziwe oblężenie. Las namiotów, a w nich ludzie, dla których czerwcowe noce bywają naprawdę gorące... Rankiem życie wraca do normy, a Jadzia Suszkówna, jak co dzień, kołysząc biodrami, sprząta pole namiotowe. I jak co dzień Apolinary Kołotko, gospodarz ośrodka, pogania swoją pracownicę. Jednak tym razem zwyczajna dniówka Jadzi zakończy się szybciej niż zwykle. Zwłoki martwego mężczyzny, które znajdzie kobieta będą początkiem wstrząsającego śledztwa kapitana Stefana Raby i porucznik Jolanty Kostal. Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi.Barbara Gordon, a właściwie Larysa Zajączkowska-Mitznerowa to polska pisarka powieści kryminalnych urodzona w Kijowie. Pisała również pod pseudonimami Maria Trzcińska, Elżbieta Piotrowska. W latach 40. XX wieku pracowała m.in. w redakcjach „Życia Warszawy", „Robotnika". rnrnPod pseudonimem Barbara Gordon zaczęła pisać w 1956 roku. Debiutowała natomiast powieścią „Ulica Bliska" w 1958 roku. Jest autorką takich powieści jak „Adresat nieznany", „Błąd porucznika Kwaśniaka", „Czy pan istnieje panie mecenasie?", „Nieuchwytny", „Ulica Bliska". Łącznie autorka napisała ok. 24 książek, w tym również tomiki poetyckie.

Przepełniona czarnym humorem opowieść o miłości w czasach socjalizmu...Dobiegająca 30-tki Sabina mieszka z matką i babcią, które uważają ją za starą pannę. Kobieta podkochuje się w dyrektorze Barskim, szefie wydawnictwa, w którym pracuje jako redaktorka poezji. Nieoczekiwanie w życiu bojaźliwej Sabiny pojawia się szarmancki i przystojny Bronek, który chce się z nią ożenić. Narzeczony okazuje się uosobieniem zła i oczekuje od Sabiny regularnego świadczenia pewnej usługi. Zdesperowana Sabina chcąc uwolnić się od groźnego mężczyzny, popełnia zbrodnię... Oparta na filmie ,,Rewers" z doskonałymi rolami Agaty Buzek, Marcina Dorocińskiego, Krystyny Jandy i Anny Polony, który zdobył Złote Lwy 34. na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Spodoba się temu, kto gustuje w literaturze nacechowanej inteligentnym poczuciem humoru, z wątkami historycznymi w tle. Andrzej Bart (ur. 3 września 1951 r. we Wrocławiu) to prozaik, scenarzysta i reżyser filmów dokumentalnych, absolwent PWSFTviT w Łodzi. Jego pierwszym dziełem jest powieść z 1983 r. ,,Człowiek, na którego nie szczekały psy". Autor unika rozgłosu i medialnego szumu, a czasem ukrywa się pod pseudonimem, stąd bywa nazywany ,,polskim Thomasem Pynchonem". Wielu uważa Barta za jednego z najciekawszych polskich powieściopisarzy, jego książki przetłumaczono na język francuski, niemiecki, rosyjski, słoweński, węgierski, hebrajski. Artysta ma na koncie wiele odznaczeń np. Nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie za powieść ,,Rien ne va plus" (1991 r.), Złote Lwy na Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni za scenariusz do filmu ,,Rewers" (2009 r.), Nagrodę Festiwalu Dwa Teatry w Sopocie za najlepszy tekst i reżyserię słuchowiska radiowego i filmu telewizyjnego ,,Boulevard Voltaire" (2011 r.).

Do prywatnego detektywa Barlowa zgłasza się zraniona kobieta. Uważa, że jej młodszy o dwadzieścia lat mąż przywłaszczył sobie jej drogocenny naszyjnik z pereł – i co gorsza – przekazał go swojej kochance. Zdradzona kobieta chce, by detektyw wyśledził kochankę i odebrał jej skradzioną biżuterię. Czy Barlow pomoże kobiecie odzyskać swój naszyjnik? A może prawda okaże się zupełnie inna niż ktokolwiek by zakładał?Jerzy Siewierski (1932-2000) – polski pisarz, scenarzysta filmowy, wolnomularz. Był absolwentem historii na Uniwersytecie Warszawskim. Jako student współtworzył pismo „Współczesność". Pełnił funkcję redaktora i krytyka literackiego w dwutygodniku „Nowe Książki". Zasłynął jako autor powieści kryminalnych, fantastyczno-naukowych oraz opracowań popularnonaukowych na temat wolnomularstwa i ezoteryki. Tworzył także pod pseudonimem jako George Quiryn.

O trzeciej nad ranem porucznik milicji Piotr Barlicz stawia się na komendzie i otrzymuje do rozwikłania śledztwo w sprawie morderstwa. Sprawa wydaje się nietypowa, ponieważ do zabójstwa doszło w willi denata – Karola Wodnickiego. Wszystko wskazuje na to, że ktoś śmiertelnie uderzył go w głowę pogrzebaczem. Trudno jednoznacznie wskazać, kto mógłby to zrobić. Porucznik udaje się na miejsce zdarzenia, gdzie dochodzi do zaskakującego odkrycia. Wśród osób zgromadzonych w wilii znajduje się dawny znajomy milicjanta. Na dodatek, jak się okazuje, szkolny kolega zawodowo zajmuje się... pisaniem powieści kryminalnych.Jerzy Siewierski (1932-2000) – polski pisarz, scenarzysta filmowy, wolnomularz. Był absolwentem historii na Uniwersytecie Warszawskim. Jako student współtworzył pismo „Współczesność". Pełnił funkcję redaktora i krytyka literackiego w dwutygodniku „Nowe Książki". Zasłynął jako autor powieści kryminalnych, fantastyczno-naukowych oraz opracowań popularnonaukowych na temat wolnomularstwa i ezoteryki. Tworzył także pod pseudonimem jako George Quiryn.

W „Słonecznym Klubie" dochodzi do strzelaniny, w której ofiarą pada kobieta. Sprawę zgłoszono na policję, a wysłany na miejsce detektyw zostaje mocno proszony o zachowanie całkowitej dyskrecji. Zdziwiony mężczyzna udaje się do wskazanego miejsca. Jednak zupełnie nie spodziewa się tego, gdzie trafi. Na miejscu okazuje się bowiem, że „Słoneczny Klub" to bardzo ekskluzywny klub... dla naturystów. A to dopiero początek niespodziewanych zwrotów akcji. Jerzy Siewierski (1932-2000) – polski pisarz, scenarzysta filmowy, wolnomularz. Był absolwentem historii na Uniwersytecie Warszawskim. Jako student współtworzył pismo „Współczesność". Pełnił funkcję redaktora i krytyka literackiego w dwutygodniku „Nowe Książki". Zasłynął jako autor powieści kryminalnych, fantastyczno-naukowych oraz opracowań popularnonaukowych na temat wolnomularstwa i ezoteryki. Tworzył także pod pseudonimem jako George Quiryn.

Zbiór opowiadań kryminalnych autorstwa Barbary Gordon, jednej z najbardziej poczytnych autorek w czasach PRL. Książka jest przykładem "kryminału milicyjnego" - gatunku literatury popularnej, który wykształcił się w tamtym okresie. Publikacja będzie bez wątpienia interesująca dla miłośników nietuzinkowych kierunków literackich. Powieści milicyjne doskonale oddają nastroje czasów PRL, zwłaszcza, że opisywane w nich śledztwa prowadzą zwykle oficerowie milicji. Jak wiele zbrodni może się wydarzyć? Jak zawiłe i skomplikowane mogą być ludzkie intrygi? Co popycha nas do morderstwa? Czy wszystkie tajemnice da się wyjaśnić?Mroki PRL-u i ciemna strona człowieka. Ile przestępstw, tyle opowieści.Trzymające w napięciu historie o żądzy, bogactwie, wykorzystywaniu innych, czy śmierci.Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi.Barbara Gordon, a właściwie Larysa Zajączkowska-Mitznerowa to polska pisarka powieści kryminalnych urodzona w Kijowie. Pisała również pod pseudonimami Maria Trzcińska, Elżbieta Piotrowska. W latach 40. XX wieku pracowała m.in. w redakcjach „Życia Warszawy", „Robotnika". rnrnPod pseudonimem Barbara Gordon zaczęła pisać w 1956 roku. Debiutowała natomiast powieścią „Ulica Bliska" w 1958 roku. Jest autorką takich powieści jak „Adresat nieznany", „Błąd porucznika Kwaśniaka", „Czy pan istnieje panie mecenasie?", „Nieuchwytny", „Ulica Bliska". Łącznie autorka napisała ok. 24 książek, w tym również tomiki poetyckie.

Powieść autorstwa Barbary Gordon, jednej z najbardziej poczytnych autorek w czasach PRL. Książka jest przykładem "kryminału milicyjnego" - gatunku literatury popularnej, który wykształcił się w tamtym okresie. Publikacja będzie bez wątpienia interesująca dla miłośników nietuzinkowych kierunków literackich. Powieści milicyjne doskonale oddają nastroje czasów PRL, zwłaszcza, że opisywane w nich śledztwa prowadzą zwykle oficerowie milicji. Pewne rzeczy z przeszłości lepiej przemilczeć. Bo tam, gdzie zaczyna się zbrodnia, kończy się pewność. Janek Lingwena przychodzi na świat 1 stycznia 1939 roku. Gdy pewnego dnia jako młodzieniec staje w drzwiach swojej ciotki wdowy, kobieta doskonale zdaje sobie sprawę, że razem z nim przybywają również kłopoty.Chłopak przyjeżdża do Lipowa z pewną sprawą. W swoim portfelu nosi ostatni list od ojca, uwikłanego w historię tamtejszej fabryki. Wszystko zaczyna się komplikować. Wraz z pojawieniem się Janka Lingewna, mieszkańcy miasteczka, którzy cokolwiek mogli wiedzieć, giną w tajemniczych okolicznościach. Jednak mężczyzna nie odpuszcza, pragnie zmierzyć się z prawdą. Czuję się bezbronny tylko wobec jednej osoby, pięknej Różyczki Łagunówny...Sprawę przejmuje kapitan Chmura. Barbara Gordon, a właściwie Larysa Zajączkowska-Mitznerowa to polska pisarka powieści kryminalnych urodzona w Kijowie. Pisała również pod pseudonimami Maria Trzcińska, Elżbieta Piotrowska. W latach 40. XX wieku pracowała m.in. w redakcjach "Życia Warszawy", "Robotnika". Pod pseudonimem Barbara Gordon zaczęła pisać w 1956 roku. Debiutowała natomiast powieścią "Ulica Bliska" w 1958 roku. Jest autorką takich powieści jak "Adresat nieznany", "Błąd porucznika Kwaśniaka", "Czy pan istnieje panie mecenasie?", "Nieuchwytny", "Ulica Bliska". Łącznie autorka napisała ok. 24 książek, w tym również tomiki poetyckie.

Powieść autorstwa Barbary Gordon, jednej z najbardziej poczytnych autorek w czasach PRL. Książka jest przykładem "kryminału milicyjnego" - gatunku literatury popularnej, który wykształcił się w tamtym okresie. Publikacja będzie bez wątpienia interesująca dla miłośników nietuzinkowych kierunków literackich. Powieści milicyjne doskonale oddają nastroje czasów PRL, zwłaszcza, że opisywane w nich śledztwa prowadzą zwykle oficerowie milicji. Stanisław Goroń funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej od lat stara się pilnować porządku w Topolewie. Wielu ma mu za złe jego metody pracy. Wielu chciałoby się znaleźć na jego miejscu. Dla Goronia liczy się skuteczność oraz sprawiedliwość. Wydaje się, że to człowiek bez skazy. Nikt nie wie, że Goroń w przeszłości popełnił przestępstwo...W jego nieskazitelność najbardziej wierzy bratanica Ewa, dla której Stanisław Goroń to jedyna rodzina. Co stanie się, jeśli prawda wyjdzie na jaw? Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi.Barbara Gordon, a właściwie Larysa Zajączkowska-Mitznerowa to polska pisarka powieści kryminalnych urodzona w Kijowie. Pisała również pod pseudonimami Maria Trzcińska, Elżbieta Piotrowska. W latach 40. XX wieku pracowała m.in. w redakcjach „Życia Warszawy", „Robotnika". rnrnPod pseudonimem Barbara Gordon zaczęła pisać w 1956 roku. Debiutowała natomiast powieścią „Ulica Bliska" w 1958 roku. Jest autorką takich powieści jak „Adresat nieznany", „Błąd porucznika Kwaśniaka", „Czy pan istnieje panie mecenasie?", „Nieuchwytny", „Ulica Bliska". Łącznie autorka napisała ok. 24 książek, w tym również tomiki poetyckie.

Powieść autorstwa Barbary Gordon, jednej z najbardziej poczytnych autorek w czasach PRL. Książka jest przykładem "kryminału milicyjnego" - gatunku literatury popularnej, który wykształcił się w tamtym okresie. Publikacja będzie bez wątpienia interesująca dla miłośników nietuzinkowych kierunków literackich. Powieści milicyjne doskonale oddają nastroje czasów PRL, zwłaszcza, że opisywane w nich śledztwa prowadzą zwykle oficerowie milicji. Żurawice to małe, spokojne miasteczko, w którym wszyscy się znają. Życie młodych toczy się tu głównie w klubie „Pod Zielonym Listkiem", który od zawsze był miejscem pełnym szalonych nocnych zabaw i romansów. Doskonale wie o tym Jacek Dąbrowa, ulubieniec żurawieckich dziewczyn, ukochany Kaliny Łękowskiej. Tego dnia para umawia się na spotkanie w tym samym miejscu, co zwykle. Gdy zegar wybija godzinę czternastą, dochodzi do dramatycznych wydarzeń. Stając się ofiarą kradzieży, półprzytomna Kalina słyszy tylko jedno słowo – „trup"...Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi.Barbara Gordon, a właściwie Larysa Zajączkowska-Mitznerowa to polska pisarka powieści kryminalnych urodzona w Kijowie. Pisała również pod pseudonimami Maria Trzcińska, Elżbieta Piotrowska. W latach 40. XX wieku pracowała m.in. w redakcjach „Życia Warszawy", „Robotnika". rnrnPod pseudonimem Barbara Gordon zaczęła pisać w 1956 roku. Debiutowała natomiast powieścią „Ulica Bliska" w 1958 roku. Jest autorką takich powieści jak „Adresat nieznany", „Błąd porucznika Kwaśniaka", „Czy pan istnieje panie mecenasie?", „Nieuchwytny", „Ulica Bliska". Łącznie autorka napisała ok. 24 książek, w tym również tomiki poetyckie.

Powieść autorstwa Barbary Gordon, jednej z najbardziej poczytnych autorek w czasach PRL. Książka jest przykładem "kryminału milicyjnego" - gatunku literatury popularnej, który wykształcił się w tamtym okresie. Publikacja będzie bez wątpienia interesująca dla miłośników nietuzinkowych kierunków literackich. Powieści milicyjne doskonale oddają nastroje czasów PRL, zwłaszcza, że opisywane w nich śledztwa prowadzą zwykle oficerowie milicji. Zamieć śnieżna odcina od świata zamkowe schronisko w Górach Sowich. Krąży legenda, że miejsce to skrywa słynny skarb Priama. Zainteresowanych nim jest wielu, a komuś bardzo zależy, żeby nikt z gości do niego nie dotarł. Zaczyna się pościg na śmierć i życie. Giną w nim polski młody archeolog oraz znany niemiecki uczony. Na miejscu zjawia się mecenas Stefan Zamorski. Jego dochodzenie ujawnia falę morderstw. Każde z nich ma związek z wazą króla Priama...Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi.Barbara Gordon, a właściwie Larysa Zajączkowska-Mitznerowa to polska pisarka powieści kryminalnych urodzona w Kijowie. Pisała również pod pseudonimami Maria Trzcińska, Elżbieta Piotrowska. W latach 40. XX wieku pracowała m.in. w redakcjach „Życia Warszawy", „Robotnika". rnrnPod pseudonimem Barbara Gordon zaczęła pisać w 1956 roku. Debiutowała natomiast powieścią „Ulica Bliska" w 1958 roku. Jest autorką takich powieści jak „Adresat nieznany", „Błąd porucznika Kwaśniaka", „Czy pan istnieje panie mecenasie?", „Nieuchwytny", „Ulica Bliska". Łącznie autorka napisała ok. 24 książek, w tym również tomiki poetyckie.

Powieść autorstwa Barbary Gordon, jednej z najbardziej poczytnych autorek w czasach PRL. Książka jest przykładem "kryminału milicyjnego" - gatunku literatury popularnej, który wykształcił się w tamtym okresie. Publikacja będzie bez wątpienia interesująca dla miłośników nietuzinkowych kierunków literackich. Powieści milicyjne doskonale oddają nastroje czasów PRL, zwłaszcza, że opisywane w nich śledztwa prowadzą zwykle oficerowie milicji. .Polska, czas po drugiej wojnie światowej. Czas niełatwy, w którym łatwo się można pogubić. W takich sytuacjach najlepiej widać kim są ludzie i co nimi kieruje. Nawet najbliższe nam osoby przybierają nowe maski. Czy na pewno możemy im ufać? Na ile znamy tych, którzy są tuż obok nas?Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi.Barbara Gordon, a właściwie Larysa Zajączkowska-Mitznerowa to polska pisarka powieści kryminalnych urodzona w Kijowie. Pisała również pod pseudonimami Maria Trzcińska, Elżbieta Piotrowska. W latach 40. XX wieku pracowała m.in. w redakcjach „Życia Warszawy", „Robotnika". rnrnPod pseudonimem Barbara Gordon zaczęła pisać w 1956 roku. Debiutowała natomiast powieścią „Ulica Bliska" w 1958 roku. Jest autorką takich powieści jak „Adresat nieznany", „Błąd porucznika Kwaśniaka", „Czy pan istnieje panie mecenasie?", „Nieuchwytny", „Ulica Bliska". Łącznie autorka napisała ok. 24 książek, w tym również tomiki poetyckie.

Powieść autorstwa Barbary Gordon, jednej z najbardziej poczytnych autorek w czasach PRL. Książka jest przykładem "kryminału milicyjnego" - gatunku literatury popularnej, który wykształcił się w tamtym okresie. Publikacja będzie bez wątpienia interesująca dla miłośników nietuzinkowych kierunków literackich. Powieści milicyjne doskonale oddają nastroje czasów PRL, zwłaszcza, że opisywane w nich śledztwa prowadzą zwykle oficerowie milicji. Pewnego dnia z domu sędziego Edwarda Muracha wybiega kobieta, po czym ginie pod kołami samochodu. Tajemnicza postać to Matylda Krychowa. Spotkanie tych dwojga jest początkiem dziwnych wydarzeń nawiedzających Kramno. Napięcie wzrasta, gdy wkrótce w niejasnych okolicznościach umiera również sam sędzia...Andrzej Socha, zastępca komendanta, ma przed sobą ogromne wyzwanie. Musi połączyć w całość różne wątki i ślady, sięgając głęboko w przeszłość. Do czasów, które – wydawać by się mogło – nie mają nic wspólnego z dramatycznymi wydarzeniami w miasteczku.Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi.Barbara Gordon, a właściwie Larysa Zajączkowska-Mitznerowa to polska pisarka powieści kryminalnych urodzona w Kijowie. Pisała również pod pseudonimami Maria Trzcińska, Elżbieta Piotrowska. W latach 40. XX wieku pracowała m.in. w redakcjach „Życia Warszawy", „Robotnika". rnrnPod pseudonimem Barbara Gordon zaczęła pisać w 1956 roku. Debiutowała natomiast powieścią „Ulica Bliska" w 1958 roku. Jest autorką takich powieści jak „Adresat nieznany", „Błąd porucznika Kwaśniaka", „Czy pan istnieje panie mecenasie?", „Nieuchwytny", „Ulica Bliska". Łącznie autorka napisała ok. 24 książek, w tym również tomiki poetyckie.