Books published by Bohn,Scheltema & Holkema,The Netherlands

Als geen ander weet Rita Kohnstamm de lezers te verleiden mee te denken; zij vult wetenschappelijke kennis aan met alledaagse, herkenbare en invoelbare gedragingen en voorvallen. Door wat zij lezen op de herinneringen aan hun eigen kinder- en jeugdjaren in gedachten toe te passen, groeien zij in hun psychologisch en pedagogisch denken. Dit, ondersteund met speelse vormgeving en illustraties - van dochter Eva Kohnstamm - maakt dat zowel student, professional als (groot)ouders actief mee- én tegendenkt en dat de kennis beklijft.Deel 3 'de puberjaren' gaat over de 'vroege en midden' adolescentie, kinderen van twaalf tot achttien jaar. In het eerste blok worden thema's besproken als seksualiteit, de verstandelijke ontwikkeling en de toenemende autonomie. Deze drie thema's lopen als een rode draad verder door het boek. Het tweede blok gaat over de persoonlijkheid, de waarden en idealen, de behoefte aan avontuur, de veel voorkomende problemen en de eventuele stoornissen. In het derde blok ligt de nadruk op de omgeving en de invloed daarvan. Deze derde druk is geheel herzien. In de afgelopen vijf jaar is veel onderzoek gedaan. Dat leverde niet alleen nieuwe resultaten op rond bekende thema's, er zijn ook nieuwe thema's opgekomen. Enerzijds door geavanceerde onderzoekstechnieken. Een goed voorbeeld daarvan is het onderzoek naar het functioneren van het puberbrein. Anderzijds is de levensstijl van jongeren veranderd, met name door de moderne media. Leeftijdgenoten zijn al sms-end, chattend of als ze 'op msn' zijn in voortdurende communicatie met elkaar. De virtuele wereld van de computergames is uit hun leven niet meer weg te denken. Ook de invloed van deze nieuwe verschijnselen heeft een plaats gekregen in dit boek.Website: Ter ondersteuning van het gebruik door studenten is er een speciale website ontwikkeld, www.kleineontwikkelingspsychologie.nl waarin Rita Kohnstamm nieuws samenvat onder andere vanuit de vakliteratuur.

De snelle ontwikkelingen in het aanbod en gebruik van drugs en alcohol maken actuele informatie noodzakelijk om de zorg optimaal te maken en te houden. Zijn er nieuwe behandelmethoden voor verslaving? Hoe werkt een specifieke drug op de hersenen en wat zijn de lichamelijke en maatschappelijke gevolgen van het gebruik? Belangrijke vragen voor mensen die beroepshalve te maken krijgen met alcohol¿ en drugsgebruik en ¿misbruik.Dit boek zet alle feiten over drugs en alcohol helder op een rij. Het bespreekt de belangrijkste thema's en begrippen rondom het gebruik en misbruik van alcohol en drugs. Ook gaan de auteurs in op keuzes in het drugsbeleid, de laatste ontwikkelingen in de preventie van alcohol¿ en drugsproblemen en de behandeling van verslaving. Door de heldere indeling kan de lezer over elke drug snel informatie vinden. Bovendien komen andere verslavingen aan bod, zoals internet¿ en gokverslaving.

Als geen ander weet Rita Kohnstamm de lezers te verleiden mee te denken; zij vult wetenschappelijke kennis aan met alledaagse, herkenbare en invoelbare gedragingen en voorvallen. Door wat zij lezen op de herinneringen aan hun eigen kinder- en jeugdjaren in gedachten toe te passen, groeien zij in hun psychologisch en pedagogisch denken. Dit, ondersteund met speelse vormgeving en illustraties - van dochter Eva Kohnstamm - maakt dat zowel student, professional als (groot)ouders actief mee- én tegendenkt en dat de kennis beklijft.Deel 2 'de schoolleeftijd' gaat over kinderen van zes tot twaalf jaar. Er worden zo veel mogelijk dwarsverbanden gelegd met als resultaat een herkenbaar en evenwichtig 'profiel' van deze leeftijdscategorie. Natuurlijk zijn er in de psychologie geen revolutionaire ontdekkingen gedaan die alles wat tot nu bekend was, verouderd maken. Er vinden echter wel verschuivingen plaats. Dingen die kinderen vergeleken met voorgaande jaren meer of juist minder interesseren, ervaringen en gezinssituaties die vaker voorkomen. Die zijn in deze herdruk verwerkt, waarmee het boek een actueel beeld schetst van deze leeftijdsgroep in de huidige tijd.Website: Ter ondersteuning van het gebruik door studenten is er een speciale website ontwikkeld, www.kleineontwikkelingspsychologie.nl waarin Rita Kohnstamm nieuws samenvat onder andere vanuit de vakliteratuur.

Door de toegankelijke schrijfstijl en vele actuele voorbeelden verbindt Rita Kohnstamm wetenschappelijke kennis met alledaagse situatie uit het leven van kinderen. Hierdoor zijn de boeken voor zowel professionals, leerlingen als geïnteresseerde (groot)ouders prettig leesbaar. Dit wordt ondersteund met een speelse vormgeving en illustraties van dochter Eva Kohnstamm.Alle delen zijn in 2009 fors herzien. In de afgelopen jaren is veel onderzoek verricht en is de maatschappij bovendien erg veranderd. Onderzoek leverde niet alleen nieuwe resultaten op rond bekende themäs, er zijn ook nieuwe themäs opgekomen. Een goed voorbeeld daarvan is het onderzoek naar het functioneren van het puberbrein. In de herziene delen zijn nieuwe ontwikkelingen en onderzoek uitgebreid opgenomen.Deel 1 `Het jonge kind¿ beschrijft de ontwikkelingen van kinderen vanaf de geboorte tot aan hun zesde jaar. Het boek is opgebouwd uit clusters, die goed aansluiten bij de modulaire aanpak van veel opleidingen. In dit deel zijn nieuwe theorieën, inzichten en hedendaagse voorbeelden verwerkt, waarmee het boek geheel is aangepast aan de actualiteit.

Beeldende therapie is bedoeld voor mensen die met beelden hun gevoelens beter kunnen bereiken dan met woorden. De auteur laat op een aansprekende manier zien wat de mogelijkheden van beeldende therapie zijn bij cliënten met persoonlijkheidsproblematiek.In het theoriegedeelte komt een aantal basale thema's bij cliënten met persoonlijkheidsproblematiek aan de orde. De theorie wordt verhelderd met diverse praktijkvoorbeelden en verslagen van een (ex¿)cliënt. Ook bevat het een evidence¿based hoofdstuk over de stand van onderzoek op dit terrein.Het werkboekgedeelte is gebaseerd op de onderdelen van de dialectische gedragstherapeutische vaardighedentraining van Marsha Linehan en Jeffrey Young, namelijk kernoplettendheid, emotieregulatie, intermenselijke vaardigheden en crisisvaardigheden. Deze modulen worden aangevuld met een module over schemagerichte therapie en met een aantal werkvormen voor speciale situaties. Iedere module in dit werkboek bestaat uit een samenvatting van het betreffende deel van de theorie, een overzicht van de multidisciplinaire samenhang in het programma en een aantal beeldende werkvormen. De 106 werkvormen zijn in de praktijk ontwikkeld en bieden iedere beeldend therapeut nieuwe ideeën, herkenning en handvatten.

Verloskunde, kindergeneeskunde en gynaecologie behandelt de anatomie en fysiologie van de voortplanting, de fysiologie van de zwangerschap, bevalling en kraambedperiode en de pathologie hiervan. Het laatste deel gaat over de gynaecologie. De verschijnselen en complicaties worden vanuit de fysiologie verklaard, waardoor de verpleegkundige beter observeert en beredeneert welke verpleegkundige interventies nodig zijn.

In het basiswerk Pathologie worden de pathologische verschijnselen verklaard vanuit de fysiologie. De student leert de verschijnselen en complicaties van ziekten te herkennen, te interpreteren en er adequaat op te reageren. Daarnaast wordt uitvoerig ingegaan op de werking en bijwerkingen van verschillende soorten medicatie om deze te kunnen herkennen en interpreteren.Het basiswerk Pathologie is zorgvuldig afgestemd op Medische fysiologie en anatomie. Het boek biedt de student (en de al afgestudeerde beroepsbeoefenaar) een gedegen basiskennis. De opbouw van het boek ondersteunt het proces waarbij eigen observaties en interpretaties worden gekoppeld aan de medische kennis. Studenten leren zo te beredeneren welke stappen genomen moeten worden in het verpleegkundig handelen.

Medische zorgverlening begint altijd met een consult: het contact tussen arts en patiënt, waarbij de patiënt de arts raadpleegt en de arts op basis van het ziektebeeld, het patiëntverhaal en vakkennis tot een diagnose probeert te komen. Het consult vergt meer van de arts dan het verzamelen van gegevens: de arts moet vooral een balans proberen te vinden tussen empathie en professionele distantie. Consultvoering wordt door studenten geneeskunde vaak als lastig ervaren. Tijdens het consult worden het patiëntverhaal en de resultaten van lichamelijk onderzoek in verband gebracht met de kennis van de theorie. Die kennis is echter niet altijd geordend of bruikbaar. Een deskundig en competent uitgevoerd consult verloopt volgens een bepaalde ordening van stappen. Medische consultvoering presenteert een model voor die ordening. Er wordt op gestructureerde wijze aandacht besteed aan het voeren van consulten. Aan de verschillende vormen van patiëntcontact, die soms zijn gericht op het komen tot een differentiële diagnose en soms op het vervolgen van beleid.

Voor het kunnen begrijpen van de afwijkingen van het bewegingsapparaat is een diepgaande kennis van de bewegingsleer noodzakelijk. Kapandji heeft met zijn Physiologie articulaire een grote reputatie verworven op het gebied van de bewegingsleer. In deze nieuwe editie - met een compleet herziene lay-out ¿ toont de auteur op zeer instructieve wijze de bouw en werking van de gewrichten: een ideale functioneel-anatomische presentatie. Ingewikkelde bewegingen worden geanalyseerd aan de hand van eenvoudige mechanische modellen. Het commentaar is kort; de kwaliteit, de duidelijkheid en de eenvoud van de tekeningen en de schemäs zijn zodanig, dat ze zonder enige verbale verklaring begrepen kunnen worden. De boeken passen hiermee nog prima in het moderne (para)medische onderwijs. De serie is opgebouwd uit drie delen: de bovenste extremiteit, de onderste extremiteit en de romp.De boeken passen hiermee nog prima in het moderne (para)medische onderwijs. De serie is opgebouwd uit drie delen: de bovenste extremiteit, de onderste extremiteit en de romp.Dit boek, deel 3, behandeld de romp

Dit boek bevat een schat aan activiteiten die toegepast kunnen worden in hulpverlening en begeleiding. Meer dan 100 opdrachten bieden de mogelijkheid om vorm te geven aan veranderingsprocessen. De theorie uit dit boek is daarbij een essentieel hulpmiddel.In deze herziene uitgave is een unieke combinatie gemaakt van activiteiten in de welzijnssector en technieken uit projectmanagement. Zowel in welzijn als in management wordt gestreefd naar een verbetering. En of het nu gaat om een verbetering van welbevinden en welzijn, van situaties en omstandigheden, van organisaties of van resultaten en producten, in alle gevallen komen veranderingsprocessen op gang en worden mensen gemotiveerd om tot verbeteringen te komen. In dit boek zijn beiden samengebracht. Dit heeft geleid tot een transparante theorie over veranderingstrajecten, uitgewerkt met activiteiten. Centraal hierbij staat de motivatie om tot verandering te willen en kunnen komen. Zo leert men veranderen en wordt de deelnemer weer mede vormgever van zijn eigen situatie.

Basisverpleegkunde geeft een systematisch overzicht van alle facetten van de basiszorg: de meest omvangrijke zorgverlening in de gezondheidszorg. Het boek behandelt de verschillende rollen van de verpleegkundige bij het verlenen van de basiszorg. Daarbij zijn de gezondheidspatronen van Gordon als uitgangspunt genomen. Elk hoofdstuk in Basisverpleegkunde is opgebouwd volgens de fasen van het methodisch systematisch handelen van de verpleegkundige. Na een algemene oriëntatie op het gezondheidspatroon is er ruime aandacht voor het verzamelen van gegevens, verpleegkundige diagnosen en verpleegproblemen, beoogde resultaten, interventies en evaluatie. Het boek bevat daarbij handige verwijzingen naar de verschillende domeinen van het verpleegkundig handelen, zoals de beroepscontext, het plannen van verpleegkundige zorg, preventie en GVO, coördinatie en continuïteit en kwaliteitszorg. Verder worden er illustratieve voorbeelden van evidence¿based verplegen en diverse best practices gegeven. Tot slot zijn in het laatste hoofdstuk de integrale aspecten van de basiszorg gebundeld. Basisverpleegkunde biedt de lezer een compleet basispakket aan kennis en vaardigheden over basiszorg. Bovendien is aan elk hoofdstuk een literatuurlijst toegevoegd, voor verdere verdieping.

Supervisie heeft zich door de jaren heen bewezen als een praktijkgerichte leidraad voor (opleidings)supervisoren. Zij herkennen in het boek hun eigen praktijkvragen en vinden er inspiratie in om eigen antwoorden te vinden. Het boek is meermalen aangepast in verband met de verdere professionalisering van supervisie, de sterk groeiende supervisiebibliotheek en de vele veranderingen in het hoger beroepsonderwijs. Deze vierde geactualiseerde druk verwijst op tal van plaatsen naar recente en belangrijke literatuur over supervisie(kunde). Nieuw is onder meer een beschouwing over het gebruik van technieken en specifieke benaderingswijzen in supervisie, zoals spelvormen, dramatechnieken en creatieve werkvormen. In het eerste hoofdstuk schetsen de auteurs exemplarisch het hele traject van een groepssupervisie, zodat de lezer een concreet beeld krijgt van supervisie in de praktijk. Het tweede hoofdstuk gaat vooral in op de plaats en invulling van supervisie in een opleidingscurriculum. De daarop volgende hoofdstukken bespreken, aan de hand van zeer diverse praktijkillustraties, de loop van het supervisieproces, te beginnen bij de voorbereiding op en de start van supervisie. Speciale aandacht wordt besteed aan supervisiemateriaal, aan supervisie in groepsverband en aan de machtsbalans in supervisie. In de laatste hoofdstukken komen het evalueren, beoordelen en afronden van supervisie aan bod.

In verschillende fasen van hun studie moeten studenten onderzoeksverslagen schrijven. In het hoger beroepsonderwijs ligt hierbij het accent op de praktische bruikbaarheid van het verslag, terwijl het wetenschappelijk onderwijs meer aandacht aan de theoretische diepgang ervan besteedt. Aan de opbouw en de stijl van redeneren worden echter vergelijkbare eisen gesteld.Dit boek beschouwt onderzoeksverslagen als teksten die de vorm van een betoog hebben en maakt duidelijk hoe een goed verslag een betogende vorm kan krijgen. De auteur bespreekt uiteenlopende moeilijkheden die zich bij het schrijven kunnen voordoen en geeft praktische adviezen om deze problemen op te lossen. De aandacht gaat hierbij uit naar zowel de indeling van het verslag als de stijl van redeneren. Een speciaal hoofdstuk is gewijd aan het opstellen van literatuurverwijzingen.Dit boek kent een voorganger: Scripties schrijven in de sociale wetenschappen (Soudijn, 1991). Thema's daaruit komen in Onderzoeksverslagen schrijven opnieuw aan de orde, maar deze uitgave is volledig opnieuw geschreven. Daarbij is een groot aantal recente onderzoeksverslagen uit verschillende studierichtingen als referentiekader genomen

Vergaderen en onderhandelen biedt een stevige basis aan iedere vergaderaar en onderhandelaar die de eigen vaardigheden wil vergroten. Het geeft inzicht in wat er in overlegsituaties kan gebeuren, met voorbeelden ter verduidelijking van de theorie. Door oefening kan de lezer zich trainen in een aantal vaardigheden, zoals communiceren, argumenteren, onderhandelen, stemmen, voorzitten en notuleren.De auteurs idealiseren overlegvormen niet: in veel gevallen bestaan er inhoudelijke en persoonlijke tegenstellingen tussen de deelnemers. Juist in die situaties zijn goede manieren van vergaderen en onderhandelen onontbeerlijk voor gezamenlijke besluiten. Vergaderen en onderhandelen reikt de lezer die goede manieren aan. In dit boek is een duidelijk onderscheid tussen twee typen vergaderingen gemaakt:de teamvergadering - overlegsituaties waarin werkzaamheden worden gepland en uitgevoerd om concrete doelen te bereiken, zoals in een projectgroep en in werkoverleg; de teamvergadering - overlegsituaties waarin werkzaamheden worden gepland en uitgevoerd om concrete doelen te bereiken, zoals in een projectgroep en in werkoverleg; de bestuursvergadering - allerlei vormen van overleg waarin besluitvorming centraal staat, zoals in vertegenwoordigende lichamen, besturen van stichtingen en verenigingen en ledenvergaderingen.Onderhandelen is een vaardigheid die in tal van situaties nodig is, niet alleen in situaties die `onderhandeling¿ heten. Het is voor jong en oud een onderdeel van het dagelijks leven, zowel in vergaderingen en organisaties als daarbuiten, tussen individuen en groepen die elkaar nodig hebben om hun eigen doel te bereiken. Dit gedeelte is daarom een belangrijk onderdeel van dit boek.

Handboek supervisiekunde geeft een verdere uitwerking van het supervisieconcept zoals dat in Nederland ontwikkeld is. Hierin wordt uitgegaan van de supervisant die op basis van zelfsturing leert, waardoor de focus van de supervisor in zijn begeleiding van de supervisant verschuift van het leren in de supervisiebijeenkomst naar het leren van de supervisant buiten de supervisiebijeenkomst.Het handboek maakt een onderscheid tussen supervisie en andere werkvormen, zoals lesgeven, training, coaching, consultatie, werkbegeleiding en intervisie. Deze werkvormen worden aan de hand van expliciet gemaakte criteria van elkaar onderscheiden. Het handboek levert daarmee een bijdrage aan de ontwikkeling van een kunde van het professioneel begeleiden. De supervisiemethodiek kan daarbij als model dienen, omdat zij een vorm van laagbouw representeert die dicht bij de praktijk blijft.Handboek supervisiekunde bestaat uit vier delen. Deel 1 beschrijft supervisie vanuit vier optieken: positie, persoon, situatie en kader. Deel 2 bespreekt de uitgangspunten van supervisie. Op basis van doelen, kennis en visie ontwikkelen zich constitutieve regels, die het fundament van de methodiek vormen. Ze leveren de supervisor zoekschemäs die hem richting voor zijn handelen geven. Deel 3 biedt de lezer een thematische benadering als dwarsdoorsnede waarin de supervisiesituatie in haar belangrijkste elementen en aspecten wordt besproken: persoon, werk, leren, taakgerichte interactie, relatie en communicatie. Deel 4 geeft supervisie in een chronologisch perspectief, waarbij de zes fasen worden besproken: voorfase, contractering, beginfase middenfase, afronden en afscheid nemen.

Interpersoonlijke psychotherapie (IPT) is een kortdurende vorm van psychotherapie ontwikkeld voor de behandeling van depressies. De term interpersoonlijk verwijst naar de aanname van IPT dat veranderingen in relaties met belangrijke anderen een depressie kunnen uitlokken. Verbetering in die relaties kan dan tot vermindering van de depressie leiden.Dit boek is een praktische hulp bij het leren van IPT. De ruggengraat van het boek is het hoofdstuk ''De Praktijk''. Op de website worden belangrijke onderdelen van de therapie door ervaren therapeuten voorgedaan. Een unieke aanvulling op het boek!Enkele belangrijke pijlers van IPT worden besproken zoals de relatie tussen hechting en het ontstaan van psychopathologie en die tussen het optreden van life events en depressie. Daarnaast is er aandacht voor de relatie van stemmingsstoornissen en het stresssysteem en de gevolgen die een verstoring in een sociaal netwerk met zich mee kan brengen.Het boek is bedoeld voor medewerkers in de GGZ die zich willen oriënteren op IPT. Maar het is ook een naslagwerk bij de verdere verdieping en supervisie.Het boek is bedoeld voor medewerkers in de GGZ die zich willen oriënteren op IPT. Maar het is ook een naslagwerk bij de verdere verdieping en supervisie.

In dit boek voor kwalificatieniveau 3 is de leerstof geordend in drie delen. Het eerste deel heeft een algemeen karakter en behandelt onder andere aspecten van de geneeskunde, de algemene farmacologie, infectieleer, pijn en algemene oncologie. In deel twee wordt ingegaan op gezondheidsproblemen, geordend naar type zorgvrager. Problemen met de ademhaling, het bewegingsapparaat, de uitscheiding etc. Deel drie tot slot is een capita selecta waarbij ondermeer aandacht voor seksueel overdraagbare aandoeningen. Het boek heeft een nauwe relatie met het boek 'Gezondheidskunde' en het boek 'Lichamelijk functioneren', die beide als ingang de zelfzorg hebben. Bij een belemmering van die zelfzorg zal sprake zijn van gezondheidsproblematiek

In dit boek wordt een overzicht gegeven van stoornissen in de taalverwerking die kunnen optreden na hersenletsel. Er wordt aangegeven hoe men dergelijke stoornissen kan diagnostiseren en behandelen. Ter illustratie worden internationaal gepubliceerde casestudies op het gebied van afasietherapie besproken.Het boek is bedoeld voor logopodisten, klinisch linguïsten en neuropsychologen

Goede ambulante zorg bieden aan mensen met een ernstige en langdurige psychiatrische stoornis is niet eenvoudig. Door de duur en complexiteit van de problemen zien hulpverleners soms door de bomen het bos niet meer. Of verliezen zij hun geloof in herstel. Ondanks de beschikbaarheid van veel therapieen in de geestelijke gezondheidszorg, ontbrak tot nu toe een heldere methode voor de sociaal-psychiatrische begeleiding van deze patienten.In dit boek wordt stap voor stap uitgelegd hoe de sociaal-psychiatrische begeleiding van mensen met (niet-psychotische) langdurige problematiek kan worden vormgegeven. Deze aanpak onderscheidt drie fasen met steeds een iets andere bejegeningswijze en passende gesprekstechnieken. Ook is er aandacht voor terugkerende vaste elementen in gesprekken, voor onderlinge afspraken en voor de afronding van het contact. Ter ondersteuning en ter illustratie wordt dit boek geleverd met een dvd waarop een aantal filmpjes staat dat verschillende soorten gesprekssituaties laten zien.

Kwalitatief onderzoekBent u een nieuwsgierige huisarts? Dan onderkent u het belang van praten met en luisteren naar patiënten. Een randomized control trial voldoet immers prima als het gaat om een eenvoudige geneesmiddelenvraag. Met dit soort eenvoudig kwantitatief onderzoek is echter niet altijd het antwoord te vinden op de soms complexe vraagstukken van patiënten. Kwalitatief onderzoek is in de huisartsgeneeskunde nuttig, uitdagend en onmisbaar.Kwalitatief onderzoek in de huisartspraktijk zet onderzoek en werkelijkheid in de spreekkamer van de huisarts in een ander perspectief. Bij het in kaart brengen van de verschillende aspecten van een samengesteld probleem is praten met patiënten een alternatief voor het rekenen en meten in kwantitatief onderzoek. Kijken, luisteren en de goede vragen stellen zijn kemvaardigheden van iedere huisart. Kwalitatief onderzoek is echter meer dan een beetje vrijblijvend met mensen praten: het is een methodologie. Kwalitatief onderzoek moet je leren, en dit boekje helpt daarbij.Vijf van de twaalf hoofdstukken in Kwalitatief onderzoek verschenen tussen 2004 en 2006 in Huisart & Wetenschap. Speciaal voor dit boek zijn er zeven praktische hoofdstukken toegevoegd. Aan de rode komen onder andere verschillende waamemingsmethoden, kwalitatieve surveys, het halfopen interview, conversatieanalyse, meta-etnografie focusgroepen en het multimethodenonderzoek.Vijf van de twaalf hoofdstukken in Kwalitatief onderzoek verschenen tussen 2004 en 2006 in Huisart & Wetenschap. Speciaal voor dit boek zijn er zeven praktische hoofdstukken toegevoegd. Aan de rode komen onder andere verschillende waamemingsmethoden, kwalitatieve surveys, het halfopen interview, conversatieanalyse, meta-etnografie focusgroepen en het multimethodenonderzoek.In deze reeks veschenen:Palliatieve zorg

Rekenen in de zorg levert een bijdrage aan de rekenkundige vaardigheden van verpleegkundigen en verzorgenden. Het bevat een algemeen overzicht van basisberekeningen, zoals het schattend rekenen Ook het kunnen lezen van getallen in exponenten, die soms op uitslagenformulieren voorkomen, wordt in het boek behandeld.Een belangrijk deel van dit boek is het hoofdstuk 'Beroepsspecifiek rekenen'. Het omvat vooral de berekeningen die ten grondslag liggen aan het werken met oplossingen en verdunningen die voorkomen bij infusen en injecties. Ook het werken met gassen (met name zuurstof) komt in dit boek aan bod.Rekenen in de zorg nodigt uit tot zelfwerkzaamheid. Alle antwoorden op de vraagstukken staan achteraan in het boek. Het antwoord op de vragen is dan ook niet de sleutel. De weg er naar toe wél. 'Trucjes' zijn zoveel mogelijk achterwege gelaten. Het gaat tenslotte om het helder bedenken van de oplossing van de vraagstukken.Dit rekenboek is bestemd voor mbo-studenten verpleegkunde en verzorgenden.

Veel fysiotherapeuten vinden het lastig adequaat om te gaan met psychosociale factoren, hoewel Nederlandse en Belgische fysiotherapeuten in toenemende mate erkennen dat juist deze factoren herstelbelemmerend kunnen zijn. Het herkennen, bespreekbaar maken en mogelijk inspelen op belevingsaspecten, gedragsaspecten en levensomstandigheden van de patiënt zou door iedere fysiotherapeut in voldoende mate moeten worden beheerst om methodisch verantwoord te kunnen handelen. Deel 2 van Gezondheidspsychologie voor de fysiotherapeut sluit aan bij robuuste internationale ontwikkelingen binnen de (gezondheid)psychologie en vertaalt dit naar de praktijksituatie van de fysiotherapeut. De fysiotherapeut kan zijn psychologisch inzicht en handelen aan de hand van de volgende thema's verbreden: eerst wordt het herkennen en het omgaan van persoonlijkheid en persoonlijkheidstoornissen binnen het fysiotherapeutische zorgproces toegelicht. In het hoofdstuk over communicatie worden niet-alledaagse communicatieve interventies voor niet-alledaagse praktijksituaties toegelicht. Te denken valt aan overmatig klaaggedrag of weerbarstige patiënten. Het gaat hier om systeemtheoretische en directieve interventies.Het volgende hoofdstuk gaat over "positieve psychologie". Dit nieuwe wetenschapsgebied kan de fysiotherapeut inspireren meer aandacht te schenken aan algemene herstelbevorderende factoren. Een hoofdstuk gaat over het belangrijke thema "motivatie". Motivatie staat centraal bij het begeleiden van de patiënt naar een verandering in gezondheidsgedrag. Ontwikkelingen in de motivational science worden besproken om de fysiotherapeut meer genuanceerde aangrijpingpunten te bieden. De behoefte aan cognitief-gedragsmatige benaderingen neemt binnen de fysiotherapie sterk toe. Een hoofdstuk richt zich op het toepassen van de rational emotive behavioral therapy (REBT) binnen de fysiotherapie. Daarmee kan disfunctioneel denken ("catastroferen") worden aangepakt. In het laatste hoofdstuk wordt het bevorderen van zelfregulatie en het probleemoplossend vermogen van de patiënt uitgewerkt.Deel 2 vult deel 1 aan, maar kan geheel als een op zichzelf staand werk worden gelezen.

V e el Nederlanders lijden aan langdurige pijn. V oorzichtige schattingen spreken van ten minste tien procent van de bevolking. Het zijn niet alleen ouderen die dagelijks pijn hebben. Chronische pijn komt voor bij mensen van alle leeftijden, ook bij jongeren. Je kunt van chro- sche pijn spreken als je langer dan een half jaar vrijwel dagelijks pijn ervaart. Chronische pijn in het houdings- en bewegingsapparaat zoals rugpijn komt het meest voor in Nederland. Hoofdpijn, waaronder migraine, komt op de tweede plaats. Andere veelvoorkomende la- durige aandoeningen die met pijn gepaard gaan zijn nek-schoud- problemen, ? bromyalgie, whiplash, rsi, prikkelbaredarmsyndroom, bekkeninstabiliteit, posttraumatische dystro? e, reuma, aangezich- pijn, postoperatieve pijn, neuropathische pijn en andere chronische aandoeningen. Als je uit alle macht probeert je niet gewonnen te geven en 'gewoon door te gaan' ondanks de chronische pijn ben je niet de enige. Heel veel mensen doen dat. Er is ook een aanzienlijke groep patienten die bang is voor de pijn. Zij proberen daarom pijnprikkels te vermijden.

De schrijvers van 'Als er 'niets aan de hand' is' hebben ook in ons land veel succes met hun methode 'Veilig opgroeien' (oorspronkelijke titel: 'Signs of Safety'). In dit tweede boek laten zij zien dat er een weg is uit het ontkenningsdilemma.Iedere hulpverlener in de jeugdzorg kent het probleem van ontkenning bij ernstige aanwijzingen voor kindermishandeling of seksueel misbruik in gezinnen. Ouders die, geconfronteerd met vermoedens van mishandeling, iedere verdenking van de hand wijzen. In de praktijk leidt dit vaak tot een vruchteloos meningsverschil tussen gezin en hulpverleners, gevolgd door uithuisplaatsing van het kind en uiteen vallen van het gezin. Een uit nood geboren situatie die geen van de betrokkenen eigenlijk wenst.Het is echter mogelijk gezinnen op een verantwoorde manier bij elkaar te houden of te herenigen. De discussie over wie precies wat gedaan heeft, maakt plaats voor de vraag: hoe kunnen we voortaan zorgen dat de kinderen in het gezin veilig zijn. De achterliggende gedachte de aandacht vooral op de toekomst richten lijkt simpel, maar betekent in de praktijk hard werken, zo stellen de auteurs. Ze illustreren dit aan de hand van vele uit het leven gegrepen voorbeelden en geven, stap-voor-stap, een concrete leidraad hoe dit in de praktijk gebracht kan worden. Zo laten zij overtuigend zien dat de Signs of Safety-benadering rond ontkenningszaken ook een dankbare ervaring is. Gezinnen en hun netwerk gaan aan de slag met een eigen, op maat gemaakt veiligheidsplan, haast altijd met succes.Dit boek is bedoeld voor hulpverleners van Jeugdzorg en de Kinderbescherming en kwam tot stand op initiatief van TNO Kwaliteit van leven en met een bijdrage van Stichting Kinderpostzegels Nederland.