Join thousands of book lovers
Sign up to our newsletter and receive discounts and inspiration for your next reading experience.
By signing up, you agree to our Privacy Policy.You can, at any time, unsubscribe from our newsletters.
POEZI QË LEXOHET LEHTË, POR NUK SHLYHET NGA KUJTESA Poezia më e re e Lulëzim Tafës, i cili rreth njëzet e sa vjet më parë botoi librin e vet të parë, është refleks i kohës në të cilën jetojmë. Temat, motivet, idetë, figurat, fjalori poetik, gjithçka, mban ngjyrën e kësaj kohe. Nuk është çudi, prandaj, që në tekstin e saj shfaqen shpesh fjalë e shprehje të zhargonit të përditshëm, herë-herë edhe në anglisht, kurse celulari, interneti dhe mjetet e tjera teknike të kohës sonë dalin në vargje thuajse po aq sa edhe njeriu. Mirëpo, subjekti lirik i kësaj poezie, Uni i saj, është njëkohësisht njeriu i kësaj toke, i këtij nënqielli, çka do të thotë se ai ka tipare të forta lokale. Bota dhe karakteri i tij, edhe kur duken disi të largëta, burojnë nga mjedisi ynë. Prof. Dr. Agim Vinca
Sign up to our newsletter and receive discounts and inspiration for your next reading experience.
By signing up, you agree to our Privacy Policy.