Dönü¿ Noktas¿

Geli¿imin tüm önceki äamalar¿ndaki egoyu terk etmeliyim. Dönü¿ noktas¿, çatalläma noktas¿, ayr¿lma, kriz, bugün üzerlerine gideceklerimiz bizleri gerçekten, egomuzu "k¿racä¿m¿z" ve bizleri gerçe¿ine yönlendirirler. ¿nsanl¿k, büyük bir problem ile yüzle ¿iyor: Ulät¿¿¿m¿z o çok büyük egoyu hissediyor, onunla hayal k¿r¿kl¿¿¿na üruyor ve onu terk ediyor çünkü buna mecbur b¿rak¿ld¿k.

E¿er, zaten insan geli¿iminin bir sonraki seviyesini hissetmeye bälam¿¿ bir gruptan bahsediyorsak, bunlar egoyu terk etmeye haz¿r ki¿iler olmal¿d¿rlar. ¿unu anlamal¿d¿rlar ki, tamamen içsel olarak de¿i¿melidirler, t¿pk¿ bir bilgisayara yeni bir programa sahip bir disk koymak gibi, eski program¿ silmek ve tamamen yeni bir program yüklemek. Bätan "çal¿¿t¿r¿lmaya", tamamen "yükseltilmeye" haz¿r¿m. Bunun için haz¿r¿m, çünkü kötülü¿ün tan¿nmas¿ seviyesinde, egomun sadece bana zarar verdi¿ini ke¿federim; bunu kötü olarak alg¿lar¿m.

¿nsanlar kötülü¿ün tan¿nmas¿na ulät¿klar¿nda ve egolar¿n¿n üzerine yükselmeyi denemeye teorik olarak olsa da hemfikir olduklar¿nda, bunu grup içerisinde, onlar¿ az da olsa yönlendirecek ve ayn¿ zamanda onlarla birlikte çal¿¿acak iki rehber ile yaparlar. Grup, yavä yavä, bu psikolojik "ç¿k¿¿lar¿"n¿n nerede, egolar¿n¿n üzerinde, yeni özgecil psikolojiye, "döa" olarak adland¿r¿lan seviyeye oldüunu hissetmeye bälarlar.