NUVONALIS

NUVONALIS, Odrodzenie.
...w ciemni siedz¿c, d¿ugo studiowali¿my ¿wiat¿ö¿ w ksi¿dze ¿ycia. Pracowali¿my do zm¿czenia, zrywani noc¿, zrywani hukiem i grzmotem Archanielskich kohort, unosz¿cych si¿ wysoko, do ¿róde¿, sk¿d cz¿owieczy syn, czerpie m¿drö¿ i Bö¿ pokor¿. Opracowali¿my studium wyniesienia ludzi prawych, ponad przeci¿tnöci¿ blasku rzeczywistych ustroni, unosi¿ si¿ diadem w mrocznej, a cielesnej os¿onie mówców proroczych. Dbali¿my korce, o neofitów o tp podejrzewanych, nie s¿usznie, ä s¿d wreszcie nad nimi zawis¿ jakobi¿ski. Prorok Jeremiasz, przechadzä si¿ o ¿wicie obok murów Katedry Dziejów ¿wiat¿a. To nie resztki...to pocz¿tek Nowej Walki o godnö¿, Prawo Istnienia, Mistycznego Cäunu. Zwlekali¿my, im bardziej m¿drzejsi, wreszcie doröli¿my do obrazu o znanych tylko Aniöom, Boskich Tajemnic Wiecznego Metafory ¿ród¿a w¿ród ruin kolistych, po wierze naszych przodków, pozostä nie popió¿, nie kurz, lecz gä¿zka, rölinka Nadziei. Studiowali¿my ¿wiat¿o. Do zm¿czenia.
W Bogu Umi¿owanym Narodom.
Bo taki jest w¿änie "Mistyczny Cäun BOSKIEGO CHORU", który roz¿wietla ciemnöci, wskazuje drog¿,
nawet tam, gdzie jej nie ma.
Jest pierwszym i ostatnim tchnieniem ¿ycia.
Daje istnienie i je zabiera, taka jest adoracja.
Mi¿ö¿ jest tylko pustym sloganem gdy wolnöci s¿ zamkni¿te w puszce Axory, przyrodniej siostry Pandory.Jedna wypuszcza nieszcz¿¿cia na ¿wiat a druga zamyka wolnöci w swej puszce. Mistyczny cäun to nie tylko mi¿ö¿ ale i wolnö¿, ró¿norodnö¿, wielopoziomowö¿ w demokratycznym urz¿dzeniu a nie sprowadzanie tych wartöci do jednopoziomowej karykaturalnöci. Mi¿ö¿, wolnöci i demokracja ¿¿cz¿ ludzi, Polsk¿ i ¿wiat. Wolnö¿ i mi¿ö¿ to jak nieroz¿¿czne siostry ze zniczem tego co nazywamy Mistycznym Cäunem BOSKIEGO CHORU i oto ta ksi¿¿ka dla Was, drodzy czytelnicy. Jest to kontynuacja 1-go tomu Boskiego Chóru, dzi¿kujemy.
Konrad przedstawiony w tym dziele to postä fikcyjna, wspó¿czesny odpowiednik Mickiewiczowskiego Konrada. Anna jest zä ¿e¿skim odpowiednikiem Mickiewiczowskiego Konrada.