Refleksje nad depresj¿

Depresja zostäa opisana jako wi¿zienie, w którym osoba jest zarówno wi¿¿niem, jak i aresztantem. Zazwyczaj leczy si¿ j¿ za pomoc¿ leków i w coraz wi¿kszym stopniu za pomoc¿ terapii zachowä poznawczych. Rzadko zdarza si¿, aby lekarze badali przyczyny i do¿wiadczenia zwi¿zane z epizodami depresji widzianymi przez ich pacjentów. Niniejsza ksi¿¿ka opiera si¿ na wspomnieniach 13 doros¿ych doros¿ych z depresj¿, którzy przez rok uczestniczyli w kontrolowanych badaniach nad od¿ywianiem w leczeniu depresji. Powszechne czynniki stresogenne obejmowäy wczesne urazy i bycie zastraszanym w szkole. Negatywne przywi¿zania do rodziców, negatywne przekonania, niepokój i z¿e style komunikacji utrzymywäy si¿ od dzieci¿stwa do doros¿ych relacji. Najcz¿¿ciej stosowanymi strategiami radzenia sobie z depresj¿ by¿y zachowania unikania. Ujawni¿y one pomocne i nieprzydatne czynniki, które mog¿y pomóc klinicystom w podejmowaniu decyzji dotycz¿cych leczenia. Obecny medyczny model depresji wydaje si¿ by¿ niewystarczaj¿cy do konceptualizacji i kierowania ¿cie¿kami leczenia. Bardziej przydatny mo¿e by¿ model spo¿eczny/tekstowy, w którym najwäniejsza jest sytuacja i do¿wiadczenie danej osoby.