Sezonowa miłość

Zakopane przełomu XIX i XX wieku stało się zimową stolicą Polski, mekką artystów i inteligentów. To właśnie tam, na podratowanie zdrowia wybiera się Tuśka – żona skromnego urzędnika wraz z córką. U podnóża Tatr znajduje nie tylko odtrutkę na szarą rzeczywistość. W jej życie dziarsko wkracza młody, przystojny aktor Porzycki. Dokąd zaprowadzą ich wzajemne fascynacje?
Zapolska znana z wyśmiewania ludzkich przywar, tym razem rezygnuje nieco ze swojego ostrego pióra. Uwrażliwiona na różne odcienie ludzkich charakterów i relacji tworzy portrety psychologiczne swoich bohaterów. Równocześnie pokazuje, na czym polegała magia ówczesnego Zakopanego i jak górale potrafili intratnie wykorzystać zainteresowanie mieszczuchów.

Gabriela Zapolska (1857-1921) – polska dramatopisarka, nowelistka i powieściopisarka. Jest zaliczana do najwybitniejszych autorek dramatów obyczajowych. Twórczości Zapolskiej zawsze towarzyszyła atmosfera skandalu. W swoich utworach często sięgała po tematy, które dotychczas znajdowały się poza zainteresowaniem literatów. Nie bała się pisać o prostytucji czy dyskryminacji rasowej. Obnażała obłudę i podejmowała problematykę ważną społecznie. Jej najsłynniejsze utwory to m.in. „Kaśka Kariatyda", „Moralność Pani Dulskiej", „Ich czworo" i „Panna Maliczewska".