Z siedmioletniej wojny (Trylogia Saska III)

Młody Szwajcar Maks Henryk de Simonis po śmierci rodziców przybywa do Berlina, gdzie planuje zrobić karierę. Nieoczekiwany bieg wydarzeń kieruje go wprost do króla. De Simonis zostaje wyprawiony do Drezna, gdzie ma zostać pruskim informatorem. Na miejscu czekają go liczne perypetie zarówno zawodowe, jak i miłosne. Wplątany w wir dworskich intryg musi działać bardzo ostrożnie.
Fikcyjna opowieść o losach Maksa Henryka jest okazją do opisu stosunków polityczno-dyplomatycznych panujących na dworze pruskim i saskim. Kraszewski barwnie przedstawia intrygi, obyczajowość i codzienność dworskiego życia. Dokładnie opisuje sytuację w Europie na kilka miesięcy przed wybuchem wojny siedmioletniej.

"Z siedmioletniej wojny" to ostatnia część tzw. Trylogii Saskiej, opisującej czasy panowania Wettynów. Poprzednie tomy to: "Hrabina Cosel" oraz "Brühl".
Józef Ignacy Kraszewski - pseud. B.Bolesławita, Kleofas, Fakund Pasternak (1812-1887), polski powieściopisarz, poeta, historyk, krytyk literacki, publicysta, dziennikarz, wydawca, działacz społeczny i polityczny, malarz. Wydał największą liczbę książek i wierszy w historii literatury polskiej. W swoich utworach opisywał współczesne mu społeczeństwo oraz polską narodową przeszłość. Największym sukcesem w twórczości Kraszewskiego są powieści: w ciągu 57 lat napisał ich 232, w tym 144 powieści społeczne, obyczajowe i ludowe, 88 historycznych.